In de politiek en media wordt de afgelopen tijd gesproken over ‘achterstanden’ die kinderen hebben opgelopen tijdens de lockdown. Wij willen u graag laten weten hoe wij hierover denken.
Wij gaan uit van de natuurlijke ontwikkeling van kinderen en kijken waar we deze in kunnen ondersteunen en kinderen kunnen prikkelen. Wij hebben het niet over achterstand in menselijke ontwikkeling. Als je kinderen vergelijkt met zichzelf, kan er geen sprake van voorsprong of achterstand zijn. We weten allemaal dat kinderen leren kruipen om ergens naar toe te kunnen en leren lopen omdat dat sneller gaat. En in al deze ontwikkelingen zijn er verschillen (soms wel 6- 8 maanden) tussen kinderen. Waarom zou iedereen in het schoolsysteem zich moeten verhouden tot het gemiddelde?
‘Achterstand’ is wat ons betreft een politiek woord waarmee geduid wordt op een vertraging binnen het verwerken van de leerstof en hoe dat binnen het schoolsysteem gemeten wordt. Liever zijn wij bezig met de vraag hoe wij kinderen motiveren tot een leven lang leren in plaats van toetsjes halen.
Het leven is onvoorspelbaar en we hebben dit met de coronacrisis allemaal ervaren. Wij willen leerlingen voorbereiden op een onvoorspelbare toekomst waarin ze zich zelfstandig en in verbinding tot anderen staande kunnen houden.
Wat ons betreft spreken wij dus niet over ‘achterstand’, maar over ‘vertraging’. We bepalen met toetsen een nieuw beginpunt waarop wij ons onderwijs aanpassen.